Techniki olejne(1)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Techniki olejne.
jest wszechobecne
. Cieszy się największą popularnością wśród artystów. Odkąd użyto techniki olejnej
po raz pierwszy we wczesnym renesansie, uznano to zjawisko za jedno z „najpiękniejszych odkryć”.
Według nas, jest to stwierdzenie jak najbardziej słuszne. Technika olejna jest zdecydowaną królową prowadzonej przez nas
. Złośliwi nazywają malowanie farbami olejnymi „igraniem z losem”, mając na myśli trujące składniki
niektórych z pośród farb, np. biel cynkowa – może wywoływać ślepotę, cynk odkłada się również w kościach (zbadano kości
i znaleziono w nich śmiertelną ilość cynku). Podobnie jest z pigmentami, zawierającymi ołów… . Są to jednak
przypadki jedne na milion, stąd mało kto odmawia sobie malowania z wyżej wymienionych przyczyn. Tym bardziej biorąc
pod uwagę zalety malowania techniką olejną .
Zalety malowania farbami olejnymi zna każdy, kto się z nimi zetknął. Tłusta, gładka konsystencja farb oraz ich powolne
wysychanie dają swobodne działania i wiele możliwości operowania na różnych podłożach. W tym miejscu warto
opowiedzieć o czterech ważnych terminach, które nierozłącznie towarzyszą malarstwu olejnemu, a co za tym idzie –
towarzysza również nam jako wielbicielom tej techniki :
1
.
Podmalówka.
Tradycyjny sposób rozpoczynania pracy nad obrazem olejnym. Jest to wykonany rozcieńczonymi farbami swoisty
„szkic”,podstawa, mająca na celu wykonanie z grubsza kształtów i tonów przed dalszymi krokami. Jako podmalówkę można
użyć farb olejnych, temperowych oraz akryli. Po wykonaniu podmalówki, można swobodnie pracować dalej nad
2. „Tłuste na chude”
.
Zasada, o której nie wolno zapomnieć. Podmalówka zawsze powinna być cienka i szybko schnąca, natomiast następne
warstwy bogatsze w olej i wolniej schnące. Dzięki stosowaniu tej zasady uniknie się późniejszego, niepożądanego efektu
spękania powierzchni farb. Zasada może i „stara jak świat”… jednak jak ważna.
3. Laserunek.
Kolejne zagadnienie należące do tradycyjnych technik malarskich. Dzięki temu zabiegowi można uzyskać nieograniczoną
paletę odcieni i świetlistość obrazu. Zamiast mieszać farby na palecie, można nakładać każdy kolor oddzielnie w cienkich,
przezroczystych warstwach (tzw. laserunki). Każdy laserunek zmienia leżący pod nim kolor, nie zakrywając go całkowicie.
Efekt ten w połączeniu z odbijającym się światłem jest nie do opisania
.
Przykład położonego laserunku
4. Impasty.
To zdecydowanie przeciwieństwo laserunków. Technika impastu wymaga nakładania farby swobodnie i grubo, zachowane są
ślady pędzla (najlepiej używać pędzli szczecinowych lub syntetycznych) lub szpachli. To technika dla artystów lubiących
ekspresyjność
Polecamy szczególnie.
Przykład grubej faktury
O malarstwie olejnym można pisać godzinami, można spisywać wszystkie spostrzeżenia… .Jednak wystarczy, że pojawia się
nowy
– i całą ta sztukę odkrywa się na nowo.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]