Tetmajer - Ktoz nam powroci

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Na podstawie: Kazimierz Tetmajer, Wybór poezji, Warszawa 
Wersja lektury on-line dostępna jest
Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się
w domenie publicznej, co oznacza, że możesz go swobodnie wy-
korzystywać, publikować i rozpowszechniać.
KAZIMIERZ PRZERWA-TETMAJER
Któż nam powróci…
Któż nam powróci te lata stracone
Bez wiosennego w wiośnie życia nieba?…
Wołają na nas, że w złą idziem stronę
Obowiązek
Precz o świat troskę rzucając powinną¹,
A czy pytają się nas, co nam trzeba,
I czyśmy mogli obrać drogę inną?
Kto z was policzył te gorzkie godziny
Daremnych pragnień, żrących naszą duszę?
Kto zmierzył smutku naszego głębiny
Bez dna i brzegu? Kto wie, jakie ducha
Niewola
Niepodległego straszne są katusze,
Gdy zerwać swego nie może łańcucha?
Spójrzcie nam w mózgi: zgryzły je, strawiły
Wrodzone ludziom daremne pragnienia.
Wołacie na nas: «Jesteśmy bez siły,
Dajcie nam słowa wiary i otuchy» — —
A nam któż daje słowa pocieszenia?
A któż mdlejące² nasze wzmacnia duchy?
Któż nam powróci te lata stracone
Bez wiosennego w wiośnie życia nieba?…
Chcecie w nas widzieć dźwignię i obronę,
Konflikt pokoleń
żądacie od nas zbawień i pomocy,
Lecz my, z waszego wykarmieni chleba,
Jak wy, nie mamy odwagi i mocy.
¹
powinn
(daw.) — do którego jest się zobowiązanym.
²
m
(daw.) — słabnąć.
  [ Pobierz całość w formacie PDF ]